Kıl Kuyruk Bağırtlak Kuşu

Kıl Kuyruk Bağırtlak Kuşu genel özellikleri nelerdir.?

Kıl Kuyruk Bağırtlak Kuşu

Kıl Kuyruk Bağırtlak Kuşu

Kıl Kuyruk Bağırtlak Kuşu üreme tüylerindeki yetişkin erkeğinin sarımsı üst kısımları, karışık desenleri ve sarı benekleri vardır. Kuyruk örtüsü ile sırt arasındaki alan ve üst kuyruk örtüleri siyah, ince solucanlı kremsi beyazdır. Üst kanat koyu gri uçuş tüylerini gösterir. Kanatlar uzun ve sivridir. Kuyruk, kuşa İngilizce adını veren uzun merkezi rektrikslere sahiptir. Alt kısımlarda kanat altı ve göbek beyazdır. Siyah çizgilerle çevrelenmiş geniş bir kestane rengi göğüs bandı görebiliriz.

Kıl Kuyruk Bağırtlak Kuşları baş, taç, ense ve boyunda soluk yeşilimsi sarıdır. Yüz ve boğaz soluk kestane-turuncu renktedir, gagadan boğazın alt kısmına kadar siyah önlük ve gözden kulak örtülerine kadar siyah çizgi vardır. İkincisi baş taraflarına kadar uzanır. Güçlü gaga grimsi. Gözler gri-mavi göz halkası ile koyu kahverengidir. Sağlam bacaklar ve güçlü ayaklar gridir. Yetişkin dişi, üreme tüylerinde erkeklerden biraz daha soluktur ve boyunda iki siyah çizgi vardır. Beyaz boğazı vardır.

Başta taç, ense ve arka boyun siyahtır. Erkekten daha küçüktür ve daha kısa kuyruğu vardır. Sonbaharda yetişkin erkek daha solgun ve soluktur, boğazı beyazdır. Siyah göz çizgisi daha incedir veya yoktur. Üst kısımlarda sarı lekeler yoktur. Yavru, daha düzgün tüylerle daha soluktur. Kahverengi göğsü vardır ve üst siyah çizgiden yoksundur. Kuluçka dönemi, Nisan-Eylül arasında olmak üzere ilkbahar ve yaz aylarına denk gelir. Dişi kuş, kuluçka döneminde erkek kuşun hazırladığı yuva çukuruna 2-3 yumurta bırakır.

Yumurtaların renkleri açık kahverengidir ve üzerlerinde koyu lekeler bulunur. Yumurtaların inkübasyon süresi 20-22 gün kadardır. Erkek, kuluçka süresince dişiyi besler ve korur. Aynı zamanda, dişi kuş da kuluçka dönemi boyunca yuvadan çok uzaklaşmaz. Yavrular, yumurtadan çıktıktan sonra yaklaşık 24 saat içinde yuvadan çıkarak, ebeveynleri tarafından korunan açık alanlarda beslenmeye başlarlar. Yavruların tüyleri, kum rengi ile benzer bir renge sahiptir ve bu sayede avcılardan saklanmaları kolaylaşır. Ayrıca, ebeveynler yavrularını, güneş ışınlarına karşı koruyan gölgelik yerlerde beslerler. Genellikle çiftler halinde veya küçük gruplar halinde yaşar ve yavrular da genellikle ebeveynleriyle birlikte hareket ederler. Yavruların bağımsızlığına kavuşması yaklaşık olarak 6-7 hafta sürer.

Kıl Kuyruk Bağırtlak Kuşu Yaşam Alanları ve Beslenme:

Kıl Kuyruk Bağırtlak Kuşu Yaşam Alanlar:

Kıl Kuyruk Bağırtlak Kuşu çöller, yarı çöller, stepler ve kuru açık alanlar gibi kuru, açık habitatlarda bulunur. Bu kuşlar ayrıca, taşlık ve kayalık arazilerde de görülebilirler. Yaygın olarak bulunduğu bölgeler arasında Afrika’nın kuzeyindeki Sahra Çölü, Orta Doğu, Güneybatı Asya, Hindistan ve Güneybatı Avrupa yer alır. Bu bölgelerde, özellikle kumlu ve taşlık alanlar, dağlık bölgeler, çalılık ve çayırlıklar, bu kuşların habitatıdır. Ayrıca avlanmaları ve üreme aktiviteleri için su kaynaklarına yakın olan açık alanlarda da bulunabilirler. Bu nedenle, genellikle sıcak ve kuru iklimlerde bulunurlar ve sulak alanlardan uzak dururlar.

Avrupa, Asya ve Afrika’da yaşayan bir kuş türüdür. Kuzey Afrika’da Fas’tan Libya’ya kadar olan bölgede, Güneybatı Asya’da Orta Doğu ve Kafkaslar’dan Pakistan ve Hindistan’a kadar olan bölgede, Güney Avrupa’da İspanya, Portekiz ve İtalya’da görülür.

Kıl Kuyruk Bağırtlak Kuşu Beslenme:

Kıl Kuyruk Bağırtlak Kuşları tohumlu bitkilerle beslenen bir kuştur. Özellikle çöl ve yarı çöllerdeki tohumlu bitkiler, bu kuşun ana besin kaynağıdır. Ancak aynı zamanda, yumuşak yeşil bitkiler, yapraklar, çiçekler ve hatta böcekler de tüketebilirler. Sabahın erken saatlerinde gruplar halinde beslenir. Su ihtiyaçlarını, kanatlarındaki özel tüyler sayesinde uzak mesafelerden su kaynaklarına uçarak giderek karşılarlar. Genellikle, bu kuşlar gündüzleri dinlenerek, su ihtiyaçlarını karşılamak için güneş battıktan sonra aktif hale gelirler. Beslenme sırasında, sürü halinde hareket ederler. Küçük tohumları toplamak için sık sık yere eğilirler ve sık sık tohumların bulunduğu alanlara göç ederler. Beslenirken sıklıkla hızlı bir şekilde koşarlar ve çevrelerindeki tehlikelere karşı sürekli olarak dikkatli olurlar.

Yazı gezinmesi

Mobil sürümden çık